Poste restante M-m
Zwykła jesienna nostalgia lekko posłodzona …
Trudno mi jest z serca wyrzucić
Jeszcze bardziej z zapamiętania
Moje zawzięcie ciągle nuci
Pieśń gondoliera już od rana
Czy mam ją napisać po włosku
Subtelnym językiem miłości
Nie wiem… do jakiego mam wniosku
Brnąc śladem własnej uległości
Postscriptum
Wydawać mogłoby się
Że sprawa ta jest prosta
Więc pozwól że dopiszę
Czy przebrać się w Ariosta
A jeśli twoje serce
Niebieskie ma migdały
To na-cóż w poniewierce
Mój świat pod twe sandały...
J.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz