Mamo to ja , ciągle ten sam

Być sobą, własnym życiem o sobie w rolach wielu,

 bez kwestii wielkich – ponad wielkimi –

z nosem ku ziemi … Potrafisz , Przyjaciółko, Przyjacielu?

 

 Mamo, to ja, ciągle ten sam

nie dbam o widza

obcy mi poklask

niech sobie szydzą

buta mi obca

.

własnego życia

jestem aktorem

sposobem bycia

i własnym wzorem

.

za każdą kwestią

ta sama dusza

 jak wychowana

 tak gębą porusza

.

mam tę przewagę

w każdej postaci

cokolwiek prawię

nikt mi nie płaci

.

zatem wolnością

popycham słowa

żyję ufnością

Jaźń moja zdrowa

.

bo moja dusza

chce sama sobą

kwestie poruszać

tą samą głową

.

i choć minęły

w dziesiątkach lata

wciąż serce moje

żądne jest świata;

 

a Twoje słowa

dziś wiem że święte

zawsze pamiętam

„ciągle masz piętę

 

możesz ją użyć

zwrotem gdy ciasno

tam gdzie pokrętnie

w stronę gdzie jasno”

J.