"Ludzie różne głupstwa robią" ( 2 )

I.
"Nie zadzieraj nosa" chyba że ...
Ludzie różne głupstwa robią, trwonią czas, tym czasem zdobią własny ogląd,  co jest wokół, bywa z bliska, bądz z daleka, zdarza też się całkiem z boku. Raz  przyziemne  dojrzą sprawy innym razem do Warszawy jadąc by załatwić sprawy kiedy im się zerknie w chmury zadzierając łba do góry trafi im się zapomniane  dzieło sztuki wzorem ksiąg jak białe kruki.
Nad dziełem "Alegoria Wisły"  dłuta zapomnianego artysty  z góry spogląda rzygacz z blachy miedzianej  piękną patyną omszały - dawny  gmach Warszawskiego Towarzystwa Wioślarskiego.

*

II.
Wracając do relacji Ja - Mefistofeles , w towarzystwie Arlekina

Salticus scenicus - Skakun arlekinowaty potrafi zaskoczyć swym zachowaniem cierpliwego obserwatora. Pośród skakunów  jest najciekawszy z racji 'szaty' a jeszcze bardziej z racji poruszania się podczas szukania ofiary. Jest powszechny, występuje wszędzie ale lubi otwartą przestrzeń, słonecznie jasną. Spotkać można go na połaci ścian, na ścieżce i w wielu innych miejscach, w zasadzie tam gdzie i ja się włóczę oczywiście prócz połaci ścian.
Obserwowałam  go  na nasłonecznionym sągu  ułożonych   pod  wiatą porąbanych kloców drewna opałowego.
 Podczas gdy przybliżyłem się powoli do miejsca obserwacji  na tyle blisko abym mógł zrobić zdjęcia pająk zamarł w bezruchu, z doświadczenia wiem że  w takich momentach nie należy bardziej się przybliżać. Odwrócił  się w moją stronę i tak trwał obserwując mnie dłuższą chwilę. Powiedzmy, że mierzyliśmy się  wzrokiem , zwróciłem uwagę na  moje drżące dłonie  trzymające kamerkę, sądzę jednak, że to on miał pietra i starał się ocenić stan zagrożenia, ja zaś bałem się bym czegoś nie spieprzył bo w takich momentach to się często zdarza,  nie ma czasu na poprawę ekspozycji a nawet nie można dokonać zmiany easy dla roztargnionego.

     ==Czekając na dalszy rozwój sytuacji stojący za mną Sir Mefistofeles podszeptem sugerował  słowa piosenki o arlekinie zaś moja wyobraźnia na chwile zajęta była niemieckim filmem  o miłości Arlekina, oglądanym przeze mnie kiedy  byłem kilkunastoletnim chłopcem by za chwilę przywołać w pamięci film  "Der blaue Engel" z Marlene  Dietrich   w  niepowtarzalnej jak dotąd doskonałej roli. Pewnie podświadomość podsunęła mi utaj  obraz  jej długich pięknych  nóg  z niezbyt okazałymi jak u skakuna.  

  Skakuny jak sama nazwa o nich świadczy potrafią skokami pokonywać dokładnie zaplanowane (oszacowane) co  do potrzeby odległości.

Zwykły przeżuwacz  bułki z masłem z 'wyściółką' z plastra parmeńskiej szynki, nawet się nie domyśla jak bogato w zmysły zaopatrzone są pająki , nawet nie musi  trenować męczących skoków w górę,w dół za szyneczką, czasem tylko w bok takiemu się udaje - na tej samej zasadzie jak trafia się ślepej kurze ziarnko , lub  radosne zapienie koguta chwalącego się swoim grzebieniem.

Nie przeceniając Arlekina, dość powiedzieć że potrafi wykonać skok  jednocześnie  snując nić z kądziołka, a zarazem, kiedy uzna ze to nie jest najlepsze miejsce co do oczekiwania, potrafi dokładnie wrócić na miejsce poprzednie zwijając błyskawicznie nić  dokonując  nowego skoku

 w  miejsc inne.  Tylko zazdrościć takiej umiejętności pomyślałby smakosz  szynki parmeńskiej. 

*

Nie wiem czy czytając ten tekst ktoś czuje  tak jak ja , obecność za plecami upadłego, z dzwonkiem, różkami  i cieknącą śliną spowodowaną apetytem  by zniweczyć  moją wszelaką wstrzemięźliwość, mimo że pałam chęcią, chęcią dania mu w pysk,  najlepiej będzie  gdy pójdę po wodę

od proboszcza  za którą zapłaciłem bączkiem nalewki z rajskich jabłuszek...

cdn.

- O !  co widzę !?  Mój pryncypał, może nawet powiem więcej, mój mecenas, dobroczyńca,  jak się masz łaskawco jak się masz,
powiedz mi co zostało z twoich  marzeń ?

- Szczerze ?

- Oczywiście  'szynkożerco', 'piejopłocie' koralowy 

- Marzę by obić ci  japę, wsadzić dzwonek  w pewne miejsce  i zasadzić czyli wykonać ruch Kiepskiego Ferdynanda w ramach poprawki,a  kończąc marzenie pokropić wodą św...

- Nie kończ zdania nie kończ, spróbuj  
być łaskawy, zechcesz przecież mnie zobaczyć chociażby dla
towarzystwa nalewkowej sprawy.

- Niech ci będzie, znalazłeś argument  pasujący jak wytrych  do alkowy.

- He, he,  zawsze dysponuję hakiem bądź  widłami.. A tak przy okazji łaskawco , powiedz  po co wymykałeś się nocą do stodoły ?

- Powiem  jeśli  rozwiążesz zagadkę.

III.
        Trudność fotografowania Arlekina polega na jego wigorze, jest wyjątkowo ruchliwym skoczy nogą, a jeżeli  taką samą 'zaletą' odznacza się fotografujący ,to można to porównać do trudności oddania celnego strzału  z krótkiej broni w tarczę stojąc  na furze ciągnionej przez konia- do  drona sterowanego ręką trzęsącego się wiekowego dziada.
Powyższe foty wykonałem z ręki a Arlekin właśnie udawał drona. Stąd widać poruszony kadr.
 Zatem do zabawy,m jak już proponowałem najlepiej poprosić  'marmureusa bądź quadratusa.'
Zawsze pamiętając o zwolnieniu aktorów z roli przewracając im wolność.
:o) 

            Te pajęczyny nie są dziełem  Arlekina, daję też słowo że nie ja je utkałem.

    Czy Arlekin tworzy pajęczyny ? - tak ale byle jakie,bez wzoru, chaotyczne , mało pedantyczne , ale za to jest utalentowanym skoczkiem..

.