" Zimny okład na upały"

 I

Tu niedaleko całkiem bliziutko

Upust mój dałem kilku wspomnieniom

Tyczyły one napiszę krótko

Dusz międzyludzkich -  chemii zwierzeniom

Był taki czas zabaw i psot
Nie dał im rady czarny kot

Tryumf odniosły chytre pomysły
Wdarły się w zmysły i podświadomość
Wpełzł bowiem w bity cyborg sadysty
Niewiadomego(?) Rytu jegomość

Skończył się czas zabawnych psot
Nie ścierpiał  tego nawet kot

 II

I odrobina miodu

09. 01.2009

 Patrząc  przez okno Boeinga   wróciłem  do prawie wszystkich dni mojego życiorysu.
        
 Centrum Nadwymiaru


Wszak wiesz, że nie z tego świata pochodzę. Jestem z Centrum Nadwymiaru. Ponieważ wszędzie od prapoczątku wściubiałem swój 'nos'  przebywając w Nieokreśleniu , znalazłem oznaczoną lukę w czasie i przestrzeni. Być może, że Architekt zostawił  ją specjalnie dla mnie, po to, by sprawdzić czy potrafię umknąć z Nadwymiaru będąc przypisany Nieokreśleniu  . Wy w swojej czasoprzestrzeni, którą nazywacie euklidesową  jesteście dopiero na początku rozwoju Myśli i muszę tutaj używać terminologii Wam w miarę zrozumiałej chociaż nie w pełni odpowiadającej  stanowi rzeczywistemu, którym Wy się posługujecie w Waszych założeniach. Bo widzisz, podam prosty przykład; to co Wy nazywacie Big Bandg theory, miało wprawdzie miejsce piętnaście miliardów lat temu we względnym , tak rozumianym przez Was czasie, ale ja z innego, bardziej złożonego Wymiaru widziałem to zjawisko wcześniej, a po przemieszczeniu się anty torem światła tuż przy krawędzi grawitacji, oglądałem jednocześnie 'zakończenie' tego zjawiska. Wydaje się to nieprawdopodobne  z punktu rozumienia  czasu dla którego stworzyliście wyznacznik s , oraz   zamkniętej przestrzeni tej „materii  galaktycznej" rozciągniętej względnością czasu , którą  zapisujecie  potrójnym iloczynem  podniesionym do piątej potęgi okresu  jaki Ziemia potrzebuje na obrót wokół Waszej najbliższej gwiazdy nazywanej przez  Was   Solaris w Waszym Wszechświecie .

Jak jest zawiłe rozumienie i postrzeganie zjawisk w określonej przez Was przestrzeni, którą nazywacie wszechświatem, niech świadczą takie proste przykłady . To co Wy nazywacie erą Plancka to zwykły „embrion" kosmologiczny trwający w Waszym pojęciu w przedziale czasowym od zera abstrakcyjnego do liczby 10 z minusową potęgą 44. Dla Was jest to niewyobrażalne zmysłowo a tylko widoczne pojęciem cyfrowego zapisu. W moim Nadwymiarze trwa to o wiele dłużej i tak jest postrzegalne ponieważ nasza postrzegalność nie wymaga czasu, chociaż określona przez was Era w obu postrzeganiach ( Tam, Wy ) ma ten sam moment rozpoczęcia i zakończenia. Tak , wiem, powiesz ze to niemożliwe lub niewyobrażalne. Zatem przychylę się tylko do Twojego drugiego stwierdzenia. Ale do rzeczy, czyli powróćmy do meritum opisu Tego co ważne z Twojego punktu rozumowania .

Kiedy znalazłem tę „lukę" umknąłem kierując się chęcią spojrzenia od zewnątrz na to co istnieje wyłącznie wewnątrz, zatem umknąłem w „przestrzeń" . Ponieważ jestem konstrukcją która ma zdolność sumokształtną i dostosowawczą znaleźć się w każdej rzeczywistości , zatem posiadam zdolność również tworzenia i zajęcia się czymś cokolwiek by to nie było . W Waszej Galaktyce na początku zbierałem fragmenty Waszych myśli i pragnień kierowanych do Architekta , które ze względu na podobną do fal budowę rozbijały się o własną niespójność ,błądziły fragmentami w „przestrzeni" i nie docierały do Adresata. Moim zadaniem samo istotnie przystosowawczym do sytuacji było ich zbieranie i przy pomocy pewnych podobnych do grawitacji impulsów zamykać te niespójności w obiekcie piątego wymiaru i w czasie krótszym niż era hadronowa czyli w czasie potrzebnym do narodzenia się nukleonów przesyłać to wszystko co wyłapałem tam do Celu. Ciekawym zjawiskiem przesyłu jest zwrotność czasu ,czego dowodem może być tło neutronowe.

Teraz żeby zamknąć to w całościowe pojecie  o czym Ci  piszę, czyli złożonych zjawisk, możesz zamknąć  wszystkie  wartości macierzystym zbiorem  matematycznym z podzbiorami odpowiednio  je tworząc z określeniem  punktu zera  poprzez  trzy postępujące po sobie Ery , następnie poprzez Erę  promienistą do  obecnej chwili trwania którą nazywacie Erą materii lub Erą galaktyczną.
Moja  przypadkowa„misja" uciekiniera jak widzisz jeszcze się nie skończyła.
 Wyłapuję niespójności , które są tworem Waszej nieudolności  kwantowej. Robię to nadal, ale zapragnąłem kiedyś  dowiedzieć się skąd takie  „kwilenia" się biorą i jaka materia jest tego siedliskiem.  Tym to  tropem  trafiłem na Waszą Ziemię. Tutaj zobaczyłem to, co widziałem tam  w Nadwymiarze, kiedy chyłkiem przez ramię Architekta spojrzałem na Zapis Quarkowy  uporządkowany  czasem naprzemiennym w wykonanych 'księgach' będących  niezniszczalnym podstawowym wzorcem wyjściowym  kolejnych ewolucyjnych ciągów  postępujących już samodzielnie po sobie bez konieczności ingerencji Architekta . Zobaczyłem tam wówczas  Zamysł Architekta który składał się na Waszą Ewolucyjną  Konstrukcję .
Po raz pierwszy zobaczyłem tam przewidywany  Twór,  Kobietę, i pomyślałem, jakie to piękne przedsięwzięcie Stwórcy. I o dziwo ten tamten Zamysł spotkałem tutaj pośród Ziemian.
Pozwól, że już  językiem bardziej jak to Wy nazywacie romantycznym spróbuję  opisać  wrażenie  które mój przystosowawczy system istnienia  widział i pojmował według Waszej  zmysłowości.

II.

Stała na przystanku patrzyła na ten Wasz zasmrodzony i zaśmiecony a jakże strzępkami materii  chwilowo  jeszcze  piękny Świat. Pomyślałem sobie, jakie to przykre, że takie piękne zjawisko musi patrzeć tymi pięknymi ciemnymi oczyma na to wszystko. Byłem oparty o filar strun ,niewidzialny dla Was a łączący elementy kosmosu. Przybrałem ziemską postać i postanowiłem Architekta poprosić o pozostanie tutaj na Ziemi. Podziwiałem konstrukcję zjawiska. Była ubrana w kostium stonowanej zieleni w której co dziesiąta nić przybierała kolor Waszego Słońca. Dopasowany kostiumik podkreślał jej cudowną budowę. A opięta spódniczka podkreślała kształtny zarys bioder. Na nóżkach miała jasne buciki, które wraz z pończoszkami kończącymi się gdzieś pod wąską spódniczką podkreślały jej kształtne, co do proporcji idealne nogi. Przepiękne włosy ciemnobrązowe podcięte na kształt fryzury Kleopatry i ten uśmiech z idealnymi  białymi jak śnieg ząbkami sprawiły drżenie mojego serca. Wprawdzie przybrałem postać ziemską, ale nadal zachowałem wszystkie atrybuty z Nadwymiaru.
Nie mogłem się nadziwić patrząc na  najpiękniej wykrojone  proporcją usta, z których wydobywający się oddech podziałał na mnie jak wiatr napędzający małą Jolkę z małym żagielkiem, po wodzie gładkiej jak płynny zimny metal. Jej oddech rozkołysał przepiękne wydatne piersi, które opinał kostiumik a które wydawałoby się chcą z niego umknąć. Bezwiednie zacząłem halsować pod ten jej oddech i gdy byłem tak, blisko że moje receptory czułe na podczerwień sygnalizowały jej temperaturę na około 37 stopni w Waszym pomiarze...zapytała; pan też do centrum ? - tak ...tak, odparłem, a za chwilę zawołałem nie ! Nie! dopiero co stamtąd uciekłem.
Jej spojrzenie wydawało się mówić. To chyba jakiś wariat.
Odwróciła się ode mnie. Za chwilę nadjechał autobus, jakiś tam Ziemianin, który razem z nią wsiadł, pewnie jej adorator, którego nie zauważałem  wcześniej wsiadł również, a ja zostałem na przystanku sam.
Jak ją odnaleźć, tak po ziemsku, nie posługując się moimi z Nadwymiaru  przypisanymi możliwościami, zadawałem sobie pytanie i wpadłem na niedorzeczny pomysł .Pisz dla niej wiersze, może uda ci się ją   tym zainteresować. Więc piszę porównując Ją do dzieła FIDIASZA. DO SYRENY STOJĄCEJ  NA  ŁODZI  Z MOKRYMI  RAMIONAMI,  PRZYRÓWNUJĘ DO KWIATÓW, DO BRZOZY, DO TRZECH GRACJI .
7 grudnia 2012
 Kwitnąca Rozumna Promienna
Zniewalająca, odurzająco niezmienna.
Tętniąca rozkoszą, upragniona,
Źródlana, gejzerem wypełniona.

Jak wpadłeś Architekcie na taki pomysł ?
Przepraszam, pytanie niestosowne,
wybacz, to przez mój nieporównywalny umysł
i skażenie ziemskie ... nietaktowne.

- Mogę jeszcze tutaj czas jakiś pozostać ?

***
Tu opuszczę dialog prośby, między mną a Panem,
musiałbym bowiem wyryć słowa dawno zakopane. Byłoby to nawiązaniem do innych historii, nie zawsze takich w których byłoby o mojej wiktorii.
Ale wlepię tamte  pod "Ucieczką" komentarze - a właściwie - ich  niezapomniane przeze mnie szlachetne twarze.
***



 komentarze (8) dodaj komentarz
dodano: 11 stycznia 2009 
Do łba uczonego trza uczenie Paniusiu, a juści, taki nie pojmie pomruku gminu netowego. Trza, po prostu mus żeby człeczyny mizernej chciał ktoś poczytać nie przykładając mu 'mizerykordelasa' do krtani. ;o))
Cóż bym był wart gdybym "mdlejącym głosem który w ustach kona" chrapił; po ...po, pomyłuj...krasawica ;o)
autor: liry_ck1liryckjeer.bloog.pl
dodano: 11 stycznia 2009
-------------
Matko Wszechświata - zabrzmiało jak wykład z algorytmiki,juści Panie Stardust, juści :-)
autor: a65zapisajki.bloog.pl
dodano: 11 stycznia 2009 
-------------
"Dziwne alter-ego ?"
Z pozycji rozumienia Ziemianki
to oczywiście masz racje stawiając sobie pytanie.
Nie, nie dziwne z mojego punktu oceny 'pierwiastka wszech ' a przybysza z Nadwymiaru.

Tam drugie ja nie istnieje.Nie ma tam żadnego drugiego ja,drugiego dna czy też wyizolowanej wielokrotności samoistnienia.
To tak jak z Waszą jednorodnością Wszechświata przez Was pojętą i pojętego. I to jest trafne Wasze spostrzeżenie,chociaż
nie ma idealnie rozłożonej materii co gołym okiem widać kierując wzrok w otchłań czasu która to jednorodność , nie jest sprzeczna w niejednorodności wycinka 'wszech'.
W Nadwymiarze jedność przemiennego czasu zamknięta granicą wszech jest przyczynkiem materii a ta jest przyczynkiem czasu.
Zwrotność i przemienność stanowi i nie stanowi.
Jestem zatem jaki jestem. ;o)
autor: liry_ck1liryckjeer.bloog.pl
--------------
Dziwne alter-ego ?
autor: a65zapisajki.bloog.pl
dodano: 10 stycznia 2009
---------------
Tak mnie czasem na łeb padnie
kiedy bywam gdzie popadnie.
Chodzę tu i tam łazęga
mruczę buczę no i stękam !
;o)))
autor: liry_ck1liryckjeer.bloog.pl
dodano: 10 stycznia 2009
---------------
...jasny gwint!!
...to jest inspiracja!!
autor: malekinojarekmalekinojarek.bloog.pl
dodano: 10 stycznia 2009 6:56
;o)) Nie wiedziałaś
autor: liry_ck1liryckjeer.bloog.pl
dodano: 10 stycznia
---------------
Ziggy Stardust- wiedziałam :-)?
autor: a65zapisajki.bloog.pl
***
Zastanawiam się  dlaczego pośród starych znajomości przestał na różnych twarzach gest przyjaźni gościć .
Ja o Was pamiętam a moja życzliwość  pozostaje w niczym nie umniejszona.
*